Ήθελα να γράψω αυτήν την κριτική για το Alcozar εδώ και πολύ καιρό και να πω για τις εμπειρίες μου με την εφαρμογή, αλλά μόλις τώρα ήρθε η ώρα. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο σταμάτησα να πίνω. Νομίζω ότι μπορώ ήδη να βγάλω κάποια συμπεράσματα. Θα ήθελα να σημειώσω ότι όλα τα γεγονότα που περιγράφω συνέβησαν εγώ και όλα τα συμπεράσματά μου είναι αποκλειστικά υποκειμενικά.
Ήμουν ένας συνηθισμένος τύπος με δικά μου όνειρα και στόχους. Σπούδασα στο σχολείο χωρίς βαθμούς, μεγάλωσα σε μια συνηθισμένη πλήρη οικογένεια και δεν στερήθηκα την προσοχή των γονιών μου. Μέχρι τα 17 μου δεν είχα καθόλου κακές συνήθειες, ούτε να πίνω ούτε να καπνίζω. Μετά ήταν το πρώτο τσιγάρο, το πρώτο μπουκάλι μπύρα. Όλα αυτά όμως συμβαίνουν μόνο σε επίπεδο εφησυχασμού.
Μετά μετακόμισα σε μια μεγάλη πόλη και ήδη εκεί δοκίμασα τη γεύση του αλκοόλ. Αρχικά μόνο τα Σαββατοκύριακα. Μετά άρχισα να πίνω τα βράδια για να χαλαρώσω μετά τη δουλειά. Κάπως έτσι, σιγά σιγά: πρώτα μερικές φορές την εβδομάδα, μετά κάθε δεύτερη μέρα. Συνέχισα να πηγαίνω στη δουλειά και είχα επίσης φίλους να πίνω και να διασκεδάζω. Το μόνο που με ενοχλούσε ήταν η μητέρα μου, που πίστευε ότι θα είχα προβλήματα με το αλκοόλ. Αλλά δεν έβλεπα κανένα πρόβλημα και πίστευα ακράδαντα ότι μπορούσα να σταματήσω ανά πάσα στιγμή. Αυτό συμβαίνει σταδιακά, πολύ αργά, με τα χρόνια. Ίσως γι' αυτό δεν πρόσεξα τον εαυτό μου να κυλά σε μια μπλε τρύπα. Εγκατέλειψα όλα μου τα χόμπι, αλλά γιατί να τα έχω όταν υπάρχει βότκα;
Στα είκοσι επτά μου, είχα ήδη πάρει διαζύγιο, έχασα μια δουλειά με κύρος και είχα πολλά προβλήματα, αλλά και πάλι δεν σταμάτησα να πίνω. Και αντίστροφα. Απελευθερωμένος από τους οικογενειακούς δεσμούς και πίσω στο σπίτι με τους γονείς μου, βρέθηκα όλο και περισσότερο να παρασύρομαι στη δίνη του αλκοόλ. Σιγά σιγά, το αλκοόλ αντικατέστησε τα πάντα στη ζωή μου. Έπινα όποτε και όπου γινόταν.
Και μετά, πριν από ένα χρόνο, καθώς ίδρωνα στο μαξιλάρι μου και έτρεμα την τρίτη μέρα του hangover, άρχισα να σκέφτομαι. Τι έπεται? Τι πρέπει να κάνω? Τι έχω πετύχει; Και τότε ήταν που τα πράγματα έγιναν πολύ τρομακτικά. Τότε κατάλαβα για πρώτη φορά ότι δεν επρόκειτο να τα παρατήσω μόνη μου. Και τότε ήταν που κατάλαβα για πρώτη φορά, αν και ίσως όχι εντελώς, ότι είχα πρόβλημα. Και μετά ζήτησα από τη μητέρα μου να με βοηθήσει. Ένας ναρκολόγος από την πόλη μας τη συμβούλεψε για ένα αποτελεσματικό φάρμακο για την καταπολέμηση του αλκοολισμού, το Alcozar, και της εξήγησε πώς να το χρησιμοποιεί. Χωρίς να το σκεφτεί δύο φορές, παρήγγειλε σταγόνες Alcozar online και άρχισα να τις παίρνω.
Ναι, ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή. Μην πιστεύετε κανέναν που λέει ότι δεν έχετε όρεξη να πιείτε αφού βγείτε από το φαγοπότι. Οσο θέλετε. Μερικές φορές ονειρευόμουν ακόμη και να πάρω ένα ποτήρι κρύα βότκα και να το πίνω λαίμαργα, αλλά απώθησα αυτές τις σκέψεις με τις αναμνήσεις εκείνου του πρωινού όταν ένιωθα τόσο άσχημα που σχεδόν πέθαινα. Και συνέχισα να πίνω σταγόνες Alcozar.
Κυριολεκτικά μετά τη χρήση των σταγόνων για τρεις εβδομάδες, ένιωσα ότι η λαχτάρα για αλκοόλ είχε εξαφανιστεί εντελώς! Άμεσα σωματικά! Είναι απερίγραπτο! ΜΗΝ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ. Έχουν περάσει πάνω από 5 μήνες από τότε που ακολούθησα αυτή τη μέθοδο και ακόμα ΔΕΝ έχω ΕΠΙΘΥΜΙΑ να πιω. Υπήρχαν γενέθλια και γιορτές φίλων, αλλά δεν άγγιξα ούτε ποτήρι γιατί τώρα βαρέθηκα τη μυρωδιά του αλκοόλ!
Γνώρισα ένα γοητευτικό κορίτσι. Δεν θέλω να πετάω λόγια για αγάπη, αλλά δίπλα της νιώθω καλά και ήρεμη. Είμαι απίστευτα χαρούμενος και ευγνώμων στον Θεό και τους δημιουργούς αυτού του φαρμάκου! Οι σταγόνες Alcozar μου έδωσαν πραγματικά μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτή τη ζωή.
